“ความจริงชีวิตของมนุษย์นั้นสั้นนักตามสถิติแล้วเขาเฉลี่ยอายุของคนไทยทั่วประเทศก็แค่ 55-60 ปีตายมิใช่หรือ
(อายุเฉลี่ยในขณะนั้นประมาณปีพ.ศ.2508โดยประมาณ) ดังนั้นถ้าหากเอาเวลาในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ (ชั้นที่ 2)
มาเทียบคือ 1 วันในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งเท่ากับ 100 ปี ของมนุษย์แล้วก็จะเห็นได้ชัดว่าในชั่วชีวิตหนึ่งๆ
ของพวกคุณนั้นมีความยาวนานเพียงแค่ครึ่งวันของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เท่านั้นเองนะ คราวนี้ถ้าสมมุติว่า
ก่อนมาเกิดเป็นมนุษย์ คุณอยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มาก่อนก็หมายความว่า คุณหนีมาเที่ยวในโลกมนุษย์เพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้น
และถ้าครึ่งวันนี้คุณเอาแต่กอบโกย ใฝ่หาแต่ความสุขทุกรูปแบบโดยไม่คำนึงถึงความถูก ความควร หรือความเดือดร้อน
ของผู้อื่น ด้วยการฆ่าก็ดี แย่งชิงทรัพย์สินของผู้อื่นมาเป็นของตนก็ดี ผิดลูกผิดเมียเขาก็ดี หรือกล่าววาจาเท็จหลอกลวงผู้อื่นก็ดี
หรือเสพสุรายาเมา ก่อความเดือดร้อนรบกวนชาวบ้านก็ดี คุณก็จะต้องไปรับผลแห่งกรรมชั่วที่คุณได้กระทำอีกไม่รู้กี่กัป กี่กัลป์
กี่ภพ กี่ชาตินะ เปรียบเสมือนเช่นในวันรับเงินเดือน หากคุณนำเงินเดือนนั้นไปเที่ยวเตร่ หาความสนุกสนานอย่างเต็มที่
ด้วยการตั้งวงเสพสุรา เที่ยวบาร์ เที่ยวคลับ เล่นการพนันหรือหลับนอนกับผู้หญิงโสเภณี
จนเงินเดือนหมด คุณก็สนุกของคุณเพียงแค่วันเดียวนะ แต่อีก 28 วันที่เหลือคุณจะต้องเกิดทุกข์ ใช่ไหม
แต่ในทางตรงกันข้าม หากคุณใช้เวลาครึ่งวันนี้ ตั้งหน้าปฏิบัติแต่คุณงามความดี โดยไม่ท้อถอย แม้จะยากดีมีจน ประสบแค่ความทุกข์เข็ญ
ปานใด ก็ยึดมั่นในทาน ศีล ภาวนา ให้ได้ตลอดไปแล้ว คุณจะได้ไปเสวยผลแห่งกรรมดีอีกหลายภพหลายชาติ เช่นกันนะ
ในขณะนี้คุณก็โชคดีแล้วที่เกิดมาเป็นมนุษย์ ดังนั้น จงใช้ระยะเวลาอันสั้นของชีวิตนี้ ประกอบแต่กุศล ผลบุญเถิด”
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
