ทุกข์ทรมารมากกว่าจะได้เกิดเป็นคน

เหตุแห่งการเกิดในครรภ์
�� [๔๕๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะความประชุมพร้อมแห่งปัจจัย ๓ ประการ ความเกิด
แห่งทารกก็มี ในสัตว์โลกนี้ มารดาบิดาอยู่ร่วมกัน แต่มารดายังไม่มีระดู และทารกที่จะมาเกิด
ยังไม่ปรากฏ ความเกิดแห่งทารก ก็ยังไม่มีก่อน ในสัตว์โลกนี้ มารดาบิดาอยู่ร่วมกัน มารดามี
ระดู แต่ทารกที่จะมาเกิดยังไม่ปรากฏ ความเกิดแห่งทารก ก็ยังไม่มีก่อน ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เมื่อใดมารดาบิดาอยู่ร่วมกันด้วย มารดามีระดูด้วย ทารกที่จะมาเกิดก็ปรากฏด้วย เพราะความ
ประชุมพร้อมแห่งปัจจัย ๓ ประการอย่างนี้ ความเกิดแห่งทารกจึงมี ดูกรภิกษุทั้งหลาย มารดา
ย่อมรักษาทารกนั้นด้วยท้องเก้าเดือนบ้าง สิบเดือนบ้าง เมื่อล่วงไปเก้าเดือน หรือสิบเดือน
มารดาก็คลอดทารกผู้เป็นภาระหนักนั้น ด้วยความเสี่ยงชีวิตมาก และเลี้ยงทารกผู้เป็นภาระหนัก
นั้นซึ่งเกิดแล้ว ด้วยโลหิตของตนด้วยความเสี่ยงชีวิตมาก.

�� เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒� บรรทัดที่ ๘๐๔๑ - ๘๕๐๖.� หน้าที่� ๓๓๐ - ๓๔๘.

หากว่ากันโดยสภาวธรรมแล้ว ชีวิตคือรูปนาม (ขันธ์ ๕) อันประกอบด้วย จิต เจตสิก และรูป นั้น ย่อมอุบัติขึ้นมาพร้อมกันนับตั้งแต่
วินาทีแรกที่เกิดการปฏิสนธิ เพราะขณะที่ปฏิสนธิจิตเกิดขึ้นนั้น ย่อมมีขันธ์ทั้ง ๕ ครบ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ
เป็นการบ่งบอกให้รู้ชัดว่า สิ่งที่อุบัติขึ้นมานี้คือชีวิตแล้ว หากมีผู้คิดทำลายโดยมีองค์ประกอบของการตัดสินว่าเป็นปาณาติปาต
ครบ ๕ ประการ คือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะทำลาย
มีความพยายามลงมือทำลาย และสัตว์นั้นได้ตายลง ย่อมถือว่าผู้ที่กระทำนั้นบาปอย่างแน่นอน

��

ดังนั้นผู้หญิงคนใดก็ตามถ้ามีเพศสัมพันธ์แล้ว ภายในครรภ์ของเธอนั้นย่อมมีโอกาสเป็นสถานที่ปฏิสนธิและจุติของสัตว์ต่างๆ ได้
โดยที่หญิงคนนั้นอาจไม่รู้ตัวเลยว่า ขณะนั้นมีอะไรเกิดขึ้นภายในกายตน ทั้งนี้เพราะเพียงแค่สเปิร์มเข้าผสมกับไข่ และมีสัตว์
ที่จุติจากภพอื่นมาปฏิสนธิ เกิดเป็น กลละ โดยที่ชีวิตนั้นยังไม่ทันเจริญเป็น อัพพุทะ และเปสิ ก็ถูกกรรมตัดรอนให้ตายลงไป
อาจเป็นเพราะสัตว์นั้นมีกรรมที่ทำปาณาติบาต เป็นเหตุให้อายุสั้น ต้องจุติในครรภ์ ทั้ง ๆ ที่ยังมิทันได้ฝังตัวที่มดลูกก็มีมาก
ฉะนั้นย่อมเป็นไปได้อย่างแน่นอนว่า ครรภ์แห่งสตรีย่อมมีโอกาสเป็นทั้งสุสานและที่เกิดของชีวิตสัตว์ที่ผลักกันผ่านเข้ามา
เวียนว่ายตายเกิดอยู่เป็นนิตย์
(เหตุที่กรรมส่งผลในครรภ์ เพราะสัตว์มีร่างกายแล้ว หากมีเฉพาะดวงจิต กรรมจะไม่ส่งผล จะรอจนกว่ามีร่างกายแล้ว ส่วนสาเหตุ
การจุติอาจมีต่างๆ กัน เช่น ตกเลือด ทำแท้ง เป็นต้น)
นี่คือ…. ความน่ากลัวของชีวิต ตราบใดที่ชีวิตนั้นยังต้องเวียนว่ายตายเกิดไปในภพภูมิต่าง ๆ

และถึงแม้ชีวิตที่อุบัติขึ้นมานั้นจะมีกรรมพี่เลี้ยงคอยอุปถัมภ์ทำให้เจริญขึ้นจนมีอาการครบ ๓๒ แล้วก็ตาม ก็ยังหนีไม่พ้นจากทุกข์
ทั้งนี้เพราะสภาพของทารกที่เติบโตขึ้นมานั้นย่อมเป็นไปด้วยความทุกข์นานาประการ ดังคำว่า ชาติปิทุกขา
ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสเทศนาถึงกองทุกข์ต่างๆ ดังที่ปรากฏอยู่ในหนังสือ คัมภีร์ “ สารัตถสมุจจัย” ตอนอธิบาย
เรื่อง ธัมมจักกัปปวัตนสูตร (หน้า ๗๘ - ๘๐ ) สรุปได้ว่า

“ ขณะที่อยู่ในครรภ์มารดานั้น ทารกต้องประสบทุกข์อันเกิดจากสถานที่ที่อาศัย คือความคับแคบของมดลูก ทำให้ทารกต้องอยู่
ในท่านั่งยองๆ หันหลังให้กับหน้าท้อง หันหน้าเข้าสู่กระดูกสันหลังของมารดา นั่งทับอาหารเก่า (ลำไส้ใหญ่) ไว้ และทูนอาหารใหม่
ของมารดา (ลำไส้เล็ก) ไว้เบื้องบนศีรษะ สองมือกอดเข่าเสมือนหนึ่งวานรนั่งอยู่ในโพรงไม้ยามฝนตก ทั้งยังมีผังผืด คือถุงน้ำคร่ำ
และรกห่อหุ้มกายทำให้ไม่สามารถเหยียดแขนขาออกไปได้ เมื่อยแสนเมื่อยก็ขยับได้แต่เพียงเล็กน้อยพอให้แม่รู้สึกตัวว่าลูกดิ้น
ซึ่งยังความดีใจให้กับมารดาโดยหารู้ไม่ว่า ขณะนั้นลูกรักกำลังเกิดทุกขเวทนาอย่างเหลือล้น และจะต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนั้น
ไปอีกนานที่ต้องอยู่ในครรภ์มารดาอันตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นอสุภะนั้น ความร้อนอันเกิดจากเตโชธาตุของมารดาที่มีอยู่ตลอดเวลา
เป็นประดุจไฟที่คอยเผาทารกน้อยให้ร้อนทุรนทุราย พิจารณาดูแล้วไม่ต่างไปจากก้อนเนื้อที่ถูกนึ่งอยู่ในหม้อ ต้องเสวยทุกขเวทนา
อย่างแสนสาหัส จัดได้ว่าไม่ต่างไปจากขุมนรกที่มืดมน อนธกาลเท่าใดนัก….นี่คือ ทุกข์ที่ชีวิตพึงได้รับเป็นปฐมจากการที่ต้องอุบัติขึ้น
ในครรภ์มารดา ชาติทุกข์เช่นนี้มีชื่อว่า “ คัพโภกันติกมูลกทุกข์ “

….ยามใดที่มารดาเคลื่อนไหวเดินไปเดินมา หรือจะลุกนั่งกายของทารกนั้นย่อมถูกซัดไปซัดมาซัดขึ้นและซัดลง ไม่สามารถ
ตั้งตรงอยู่ได้ ยังทารกนั้นเสวยทุกขเวทนา ยิ่งมารดาพลาดตกหกล้ม ก็ยิ่งสร้างความสะดุ้งตกใจหวาดหวั่นพรั่นพรึงทั่วสรรพางค์กาย
ประดุจลูกทรายอ่อนที่ตกอยู่ในเงื้อมมือของนักเลงสุรา หรือมิฉะนั้นก็ประดุจงูตัวน้อยที่ต้องตกอยู่ในมือหมองู ยิ่งยามใดที่มารดา
ดื่มน้ำเย็นจัดเข้าไปทารกก็จะรู้สึกเยือกเย็นสยดสยอง ยามมารดากินของร้อนย่อมยังผลให้ทารกนั้นต้องดิ้นรนประดุจมีห่าฝน
อันเป็นถ่านเพลิงมาราดอยู่บนศีรษะและยามที่มารดารับประทานอาหารที่มีรสชาติเผ็ดร้อนเข้าไปก็ยิ่งเพิ่มความปวดแสบปวดร้อน
ไปทั่วสรรพางค์กาย ประดุจถูกแล่เนื้อเอาเกลือทาก็ปานนั้น ทุกขเวทนาที่เกิดจากการบริหารของมารดาเช่นนี้เรียกว่า
“ คัพภปริหารมูลกทุกข์ “ จัดเป็นทุกข์คำรบสองที่ทารกต้องประสบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

…..ยามที่ทารกนั้นเกิดนอนขวางอยู่ในครรภ์มารดา ไม่สามารถคลอดออกมาได้ นายแพทย์ต้องจัดท่าเพื่อจับเท้าดึงทารก
ออกมาให้ได้ทุกข์อันแสนสาหัสที่เกิดขึ้นจากการกระทำให้ทารกได้รับความเดือดร้อนเช่นนี้เรียกว่า “ คัพภวิปปัตติมูลกทุกข์ “
จัดเป็นทุกข์คำรบสามที่ทารกต้องประสบ

…..เมื่อมีลมกัมมัชวาตพัดกลับให้ทารกกลับตัวเอาหัวลง ในอย่างน่าสะพึงกลัว เพราะอาการไม่ต่างไปจากบุคคลที่ถูกผลักอย่างแรง
ให้ตกลงสู่เหวลึก และยิ่งขณะที่คลอดผ่านออกทางช่องคลอดที่มีลักษณะเป็นท่อที่แคบๆ นั้น ยิ่งก่อให้เกิดทุกขเวทนาอย่าง
แสนสาหัสประดุจช้างสารที่ถูกดันออกจากช่องดาน หรือช่องประตูที่แคบ ดูประดุจสัตว์ในสังฆาตะนรกที่ถูกภูเขาบีบให้แหลก
เป็นจุณ ทุกข์เช่นนี้เรียกว่า “ คัพภชายิกมูลกทุกข์ “ อันเป็นทุกข์คำรบสี่ที่ทารกต้องประสบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

….แม้เมื่อทารกคลอดออกจากครรภ์มารดาแล้ว มีบุคคลอื่นมารับไปอาบล้างขัดสีสิ่งสกปรกออกไป ผิวอันบอบบางที่เต็ม
ไปด้วยกายประสาทและยังไม่เคยถูกต้องสัมผัสมาก่อน ย่อมเกิดความรู้สึกในความแข็งที่มากระทบ ดูไม่ต่างไปจากถูก
ทิ่งแทงด้วยปลายเข็ม หรือถูกเชือดเฉือนด้วยมีดอันคม ก่อให้เกิดความเจ็บปวดไปทั่วสรรพ์กาย เสียงร้องของทารกที่ยังให้เกิด
ความดีอกดีใจแก่ญาติมิตร โดยหารู้ไม่ว่า ขณะนั้นทารกกำลังประสบทุกข์อย่างมหันต์ เป็นทุกข์ที่เรียกว่า “ คัพภนิกขมนมูลกทุกข์ “
�จัดเป็นทุกข์คำรบห้าที่ทารกต้องประสบจากการเกิดและเมื่อเจริญวัยขึ้น ก็ยังมีทุกข์อื่นๆ ติดจามมาอีกมากมาย ซึ่งทุกข์ต่างๆ
�เหล่านั้นล้วนเกิดขึ้นเพราะการอุบัติขึ้นของชีวิตพระพุทธองค์จึงทรงมีพระพุทธดำรัสว่า
"ชาติปิ ทุกขา" การเกิดเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

แสดงเจตนา
เรื่องและภาพรวบรวมมาจากอินเตอร์เน็ตที่เจ้าของไม่ได้สงวนสิทธิ์ในการเผยแพร่ไว้
ข้าพเจ้าขออนุโมทนาในเจตนากุศลในการเผยแพร่ธรรมทานอย่างบริสุทธิ์ของท่านเหล่านั้น
หากข้อความใดหรือภาพใดมีผู้หวงห้าม ข้าพเจ้าขออภัยและขอบอกกล่าวว่า ไม่มีเจตนาลักขโมยของท่าน
เพียงนำมาเผยแพร่เป็นธรรมทานให้ผู้สนใจทั่วไป และมีเจตนาให้นำไปเผยแพร่ต่อได้
ขอขอบคุณ เรื่องและภาพจากอินเตอร์เน็ต
นายนิคม พวงรัตน์ รวบรวม เรียบเรียง เผยแพร่